Este libro acolle poemas de ata 4 versos como extensión máxima, o que obriga á poeta para expresar o que quere con moi poucas palabras. Trátase dun reto e dun ensaio ou experimento (nunca un xogo) para demostrar como a poesía pode ser máis que nunca a quintaesencia da literatura.
Non son haikus nin aforismos. Son nanopoemas. Poesía encapsulada grazas ao dominio da síntese e da fusión entre forma e fondo.
No seu terceiro poemario, que deixa un rastro de despedida e de derrota, Belén Fortes se interna nun novo subgénero cuxa limitada extensión a leva a construír poemas que son muros de silencio. Eclipse xorde así como un territorio poboado polo baleiro que hai dentro de cada palabra.
En opinión de Xaime Toxo, prologuista, este libro é travesía por unha sombra que se alonga no tempo. “Viaxamos polo texto que somos para deixarnos atrás”.
- Páxinas
- 80
- Formato
- 17 x 12 cm